Uitgelezen: Niet te filmen

Hal-le-lu-ja, mijn leesflow is terug! (Leesflow? Zei ik dat echt? Schijnbaar...) De afgelopen maanden las ik namelijk bar weinig. En dat lag niet aan de hoeveelheid leuke boeken die op mij ligt te wachten (Hallo, plus-minus 50 ongelezen boeken in mijn kast, ooit ga ik jullie allemaal de liefde geven, die jullie verdienen. Echt waar. Ooit.) Zo lag ook Niet te filmen! van Sophie Kinsella al even op mij te wachten. Dit keer echter geen chicklit van de koningin van dit genre, maar haar eerste Young Adult. En die bleek mij eraan te kunnen helpen herinneren hoe fijn lezen ook alweer is.

Niet te filmen! - Sophie Kinsella

Geen chicklit dus dit keer van Sophie Kinsella, maar een Young Adult. Aan de ene kant merk je dat gelijk; het verhaal is duidelijk voor een jongere doelgroep geschreven. Daarnaast is het thema zwaarder dan in Sophies chicklits, waarin het grootste probleem meestal een creditcardrekening is. Aan de andere kant herken je wel gelijk haar kenmerkende schrijfstijl. De zinsopbouw, de luchtigheid, de grapjes... het is heel erg Sophie Kinsella allemaal. En dat is heel fijn.

Niet te filmen! gaat over de vijftienjarige Audrey, die leeft met een angststoornis. Deze stoornis is het gevolg een traumatische gebeurtenis op school. Audrey is echter niet de enige in haar gezin die een beetje gestoord is. Zo is haar oudere broer verslaafd aan gamen, wat haar moeder weer tot waanzin drijft. En met waanzin bedoel ik computer-uit-het-raam-gooi-taferelen. Door haar stoornis is Audreys wereld heel klein geworden. Ze wordt echter door haar therapeut gedwongen om haar horizon weer wat te verbreden door een documentaire te maken over haar (zoals ze het zelf zegt) 'serene, liefdevolle huisgenoten'.

Doordat het verhaal door Audreys ogen wordt verteld en het boek gelijk opent met actie, zit je er meteen helemaal in en leest het vervolgens als een trein. Het aspect van de angststoornis geeft het verhaal diepte en maakt het naast leuk ook heel interessant. Al voelde ik me bij sommige passages af en toe wel een beetje te oud voor dit boek. Aan de andere kant was het echter stiekem ook wel weer heel leuk om herinnerd te worden aan de tijd van eerste vriendjes en biologielessen.

Conclusie: Misschien dat ik iets ouder ben dan de beoogde doelgroep voor dit boek, maar boeiend. Een Sophie Kinsella blijft een Sophie Kinsella. Hardop gniffelen tijdens het lezen gegarandeerd!
Score: 4 / 5

Niet te filmen! bestellen of op je verlanglijstje zetten? Klik hier!