Uitgelezen: Verslingerd

Zijn jullie ook zo blij dat ik mijn scriptie af heb en dus weer lekker veel tijd heb om te lezen? Ik in ieder geval wel. En toevallig zijn er de afgelopen tijd ook behoorlijk veel toffe boeken uitgekomen. Een nieuwe Elsbeth Witt, een nieuwe Chantal van Gastel, een nieuwe Rachel Gibson... Ik heb het er maar druk mee. Maar mij hoor je me niet klagen hoor. Ik sloot me dan ook met liefde en plezier even af van de buitenwereld, zodat ik me op Verslingerd van Lisette Jonkman kon storten. Want een vervolg op Verkikkerd kan toch alleen maar geweldig zijn?

Het antwoord op die vraag is absoluut ja. Zodra ik het eerste grapje in het boek las (en dat zijn er veel) dacht ik gelijk: wat heb ik Lucy en haar huisgenoten gemist! Verslingerd is een heerlijke chicklit waarbij je gewoon echt hardop moet lachen. En nee, ik overdrijf niet. Vraag maar aan mijn familie. Die moesten telkens de tv harder zetten, omdat ze door mijn gegrinnik niet konden verstaan wat er werd gezegd.

Maar Verslingerd is niet alleen verschrikkelijk leuk, het boek raakte me ook echt. Lisette kreeg het gewoon voor elkaar om mij tegelijkertijd keihard te laten huilen én keihard te laten lachen. De quote "You know you've read a good book when you turn the last page and feel a little as if you have lost a friend" is dan ook absoluut van toepassing op dit boek. Lisette, ik weet niet of je dit leest en ik weet dat je het al vaker hebt gehoord, maar wil je alsjeblieft ook nog een deel 3 schrijven? En als het even kan, mag die van mij ook best volgende week al uitkomen. Ja? Thanks!

Conclusie - Ren als de wiedeweerga naar de bieb of boekhandel, ruk Verkikkerd (als je die nog niet gelezen hebt) en Verslingerd van de plank en sluit jezelf ermee op. Vergeet alleen niet ook een ladinkje tissues in te slaan. Geloof me, die ga je nodig hebben!
Score - Absoluut 5/5