Little miss zuurpruim

Zal ik eens iets leuks zeggen? Ik ga op vakantie! (Nee, niet naar New York. Dat is pas in maart.) (En ja, ik werk ook nog wel eens, tussen al het reizen door). Komende week lig ik met mijn luie kont op een Turks strand te zoeken naar Tarkan. We vliegen zondag, wat toevallig ook nog eens mijn verjaardag is. Een beter cadeautje voor mezelf kon ik niet bedenken.

Oh, ik kan echt niet wachten...

• Om 's ochtends vroeg compleet in de stress te schieten, omdat de trein naar Schiphol niet rijdt.
• Om gelijk door te moeten naar de douane, waardoor ik geen tijd meer heb om mijn vrienden bij Starbucks gedag te zeggen. (Geen Venti Latte met Vanille voor Ilse, huilie huilie).
• Om bij te moeten betalen voor mijn koffer, omdat ik er te veel boeken in heb gepropt. (E-readers zijn voor watjes.)
• Om precies naast die ene non-stop jankende baby in het vliegtuig te zitten. Vier. Uur. Lang.
• Om een paar uur te moeten rondhangen bij de receptie van het hotel, omdat de kamer nog niet klaar blijkt te zijn.
• Om 's ochtends rond 7 uur op te staan om een ligbedje bij het zwembad te kunnen bemachtigen.
• Om op de eerste dag - ondanks factor 50 - gelijk zo rood als een kreeft te worden. ('Maar je hebt toch donker haar, dan verbrand je toch niet?' Nou, nee.)
• Om 8 dagen lang friet te eten. Als avondeten, lunch én ontbijt.
• Om afkickverschijnselen te krijgen omdat de wifi toch niet zo goed blijkt te werken, als ze in de folder doen voorkomen.
• Om verplicht te worden om mee te gaan snorkelen. (IK HÁÁT VISSEN).
• Om op de terugweg nog meer bij te moeten betalen voor mijn koffer, omdat ik me niet in kon houden op de bazaar en het achterlaten van boeken absoluut geen optie is.

Och jongens, ik heb er echt zin in!

[/sarcasme-uit]

[/vakantie-modus-aan]