Als je af en toe een boekenblog leest, heb je de titel We were liars vast al wel eens voorbij zien komen. En dan waarschijnlijk ook in combinatie met de woorden "O.M.G. wat een mindfuck op het einde!". Na de zoveelste lovende recensie over dit boek van E. Lockhart, ging hij ook op mijn to-read lijstje. Kom maar op met die plottwist!
.jpg "E. Lockhart - We were liars")
Het verhaal wordt verteld door de 17-jarige Cadence (Cady), efgename van de oud-geld-familie Sinclair. De zomermaanden brengt zij altijd samen met haar familie door op Beechwood, het privé-eiland van de familie. Daar vormt ze de "Liars", samen met haar nichtje Mirren, neef Johnny en zijn beste vriend Gat. Met zijn vieren doen ze alles samen.
De zomer, waarin ze 15 zijn, verloopt echter anders dan andere zomers. Niet alleen omdat Cady verliefd wordt op Gat, maar ook omdat ze een ongeluk krijgt, waar ze verschrikkelijke hoofdpijnen en geheugenverlies aan overhoudt. Zomer 15 eindigt onverwachts en de jaren erna vecht Cady tegen de ondraaglijke hoofdpijnen, zonder ook maar iets van Mirren, Johnny en zelfs Gat te horen.
We were liars speelt zich af ten tijden van Zomer 17, wanneer Cady pas weer voor het eerst sinds het ongeluk terugkeert naar Beechwood. De zomer waarin Cady zich weer probeert te herinneren wat er in hemelsnaam twee jaar geleden is gebeurd...
Allereerst bleek het, tegen mijn verwachtingen in, geen boekje voor "even lekker tussendoor". Ondanks dat het boek niet dik is, is het geen boek waar je zo doorheen vliegt. Maar dat is juist positief. Het maakt indruk, al moest ik wel even in het verhaal komen.
Dat verhaal blijkt ijzersterk. Ik wist natuurlijk al dat er een onverwachte plottwist zou komen en was daar onbewust gedurende het hele boek mee bezig. 'Misschien gebeurt er wel dit...' 'Misschien blijkt wel dat...' Maar de uiteindelijke waarheid, jongens, die zag ik echt. niet. aankomen. Ik dacht gisterenavond serieus: 'Even snel mijn boek uitlezen, dan kan ik daarna lekker slapen.' Maar twee uur later lag ik nog steeds klaarwakker naar het plafond te staren en het enige wat ik kon denken was: 'WTF. Hoe dan?!'.
Ik kan niet uitleggen waarom zonder Spoilers met een hoofdletter S te geven, maar het boek liet mij achter met een paar volgesnotterde tissues en in staat van verwarring. Met als gevolg dat ik midden in de nacht lag te googelen op We were liars + explanation. Daarna had ik nog steeds niet alle antwoorden, maar misschien is juist dat wel wat dit boek zo goed maakt.
Conclusie: Het plot van We were liars is ongelofelijk goed. En dat is geen leugen.
Dat verhaal blijkt ijzersterk. Ik wist natuurlijk al dat er een onverwachte plottwist zou komen en was daar onbewust gedurende het hele boek mee bezig. 'Misschien gebeurt er wel dit...' 'Misschien blijkt wel dat...' Maar de uiteindelijke waarheid, jongens, die zag ik echt. niet. aankomen. Ik dacht gisterenavond serieus: 'Even snel mijn boek uitlezen, dan kan ik daarna lekker slapen.' Maar twee uur later lag ik nog steeds klaarwakker naar het plafond te staren en het enige wat ik kon denken was: 'WTF. Hoe dan?!'.
Ik kan niet uitleggen waarom zonder Spoilers met een hoofdletter S te geven, maar het boek liet mij achter met een paar volgesnotterde tissues en in staat van verwarring. Met als gevolg dat ik midden in de nacht lag te googelen op We were liars + explanation. Daarna had ik nog steeds niet alle antwoorden, maar misschien is juist dat wel wat dit boek zo goed maakt.
Conclusie: Het plot van We were liars is ongelofelijk goed. En dat is geen leugen.
Heb je uiteindelijk nog een beetje kunnen slapen?
BeantwoordenVerwijderenOh, ik ben nu wel echt heel erg benieuwd naar dit boek. Staat zeker op mijn to-read lijstje.
BeantwoordenVerwijderen