Lieve mensen in Doornroosje,
Bij deze wil ik graag mijn excuses aanbieden voor gisterenavond. Ik was namelijk dat meisje bij het concert van Jacqueline Govaert dat zo lekker vals stond mee te zingen. En dat meisje dat zo overtuigend UIT de maat stond mee te klappen, dat was ik ook. Maar, in my defence, ik kan er ook niets aan doen dat ik nul komma nul ritmegevoel heb en nog nooit een noot zuiver heb gezongen. Ik houd echter wel van muziek en ik houd al helemaal veel van het nieuwe album van Jacqueline.
Twee weken geleden was ik ook al samen met Zus S. bij de opnames van That's Live met Jacqueline. Dus toen ik afgelopen dinsdag stuiterend op kantoor zat te vertellen dat ik donderdag weer zou gaan, werd ik gelijk uitgemaakt voor groupie. Ach ja, groupie, fangirl... als het één keer mooi is, is het ook twee keer mooi toch?
Zus S. dacht daar echter anders over. Die dumpte mij gisterenavond, omdat ze toch liever gezellig thuisbleef samen met een keelontstekingsbacterie. Gelukkig vond vriendin H. het helemaal niet erg om haar plek in te nemen. Samen met Barry op naar Nijmegen dus!
Waar ik nou eigenlijk met dit stukje heen wil, weet ik niet. Dus ik denk dat ik maar gewoon stop met typen en jullie achterlaat met het mooiste liedje. Wel echt even luisteren hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten