'Hij laat me dromen'

Terwijl we naar de auto lopen, pakt hij ineens mijn hand. De onverwachte aanraking zorgt ervoor dat mijn hart een sprongetje maakt. Voor een buitenstaander lijkt het misschien slechts een simpel en klein gebaar, maar wij weten allebei dat het fout is. En toch doen we het.

Hoe we hier beland zijn, weet ik eigenlijk niet. Het maakt me ook niet zoveel uit. Ik ben hier samen met hem - eindelijk - en dat is het enige wat telt. Iedere zenuw in mijn lijf tintelt en ik geniet van zijn heerlijke geur, nu hij zo dichtbij is. Hand-in-hand lopen we verder in een moment dat van mij voor eeuwig mag duren. Want zodra het voorbij is, zal het nooit meer terugkeren.

Hij zegt iets waardoor ik moet lachen. Ik houd van de manier waarop dat hem telkens lukt. Hij maakt me vrolijk. Hij laat me dromen. Hij doet me geloven. Zou hij zich daar ook bewust van zijn? Zou hij weten wat hij met me doet?

Dan drukt hij zachtjes een kus op mijn haar. Wederom een simpel en klein gebaar, maar het is veel meer dan ik ooit van hem had verwacht. Had durven hopen. Verbaasd kijk ik naar hem op. Onze ogen ontmoeten elkaar en ik houd zijn blik vast. Die verraadt dat we beiden hetzelfde willen. Hetzelfde voelen.

Uitgelezen: Als ik blijf & Wacht op mij

Voordat ik met deze recensie begin, moet ik iets bekennen. Iets ernstigs. Ik - aanvoerster van Team Altijd Eerst Het Boek Lezen, Daarna Pas De Film Kijken - heb een zonde begaan. Een grote zonde. Al was er wel sprake van bijzondere omstandigheden. Ik heb namelijk, terwijl ik in het vliegtuig uit New York terug naar Amsterdam zat, If I stay gekeken, terwijl ik het boek nog niet gelezen had. SCHANDALIG, ik weet het. </sarcasme uit>

Oké goed, nu even serieus. Eigenlijk tegen mijn principes in, keek ik dus die film (en jankte de ogen uit mijn kop, godzijdank was het vliegtuig half leef en zat er niemand naast me), maar ik was in de veronderstelling dat ik het boek toch niet zou gaan lezen. Met immers nog een stuk of 50 ongelezen boeken op de plank zou ik er toch nooit aan toekomen. Maar dat was tot het moment dat ik een pakje van Uitgeverij Moon op de deurmat vond met daarin Wacht op mij, het vervolg op If I stay (Als ik blijf). Toen besloot ik dat ik hem eigenlijk toch nog wel eerst wou lezen, alvorens aan het vervolg te beginnen. De volgende dag viel er dus nog een pakketje op de deurmat...

New York liefde

Inmiddels ben ik alweer drie maanden terug, maar mijn liefde voor New York is nog niet weggeëbd. Verre van zelfs. Als ik niet zo'n sucker voor de sale was, zou ik zelfs aan het sparen zijn om weer terug te kunnen. Maar goed, aangezien ik voorlopig niet verwacht schoenen met 50% korting te kunnen weerstaan, heb ik maar gewoon een lijstje gemaakt van AWESOME momenten gedurende die negen dagen eind maart. Om met heel veel liefde aan terug te denken...

- Vanuit het vliegtuig de Manhattan skyline zien opdoemen en beseffen dat je gewoon echt in New York bent. Nou ja, bijna dan. ('Cabin crew, please be seated for touchdown.')

- Het moment dat je voor het eerst de stad inrijdt en alles herkent uit de film.

- Bovenop The Top Of The Rock staan en nogmaals beseffen dat je toch echt, echt, echt in New York bent.

- A la SATC gewoon je hand opsteken en dat er dan binnen twee tellen een taxi voor je stopt.

- Donuts van Dough. Een stukje hemel in de vorm van gefrituurd deeg met glazuur. Beter dan dat wordt het niet.