Zomaar wat gedachtes over Parijs

Hoi, 's werelds sloomste blogger hier. Want ja, ik weet het, het is al bijna een maand geleden dat ik in Parijs was en ik schrijf er nu pas een stukje over. En dan is het ook nog niet eens een echt stukje, maar een veel te kort ik-maak-me-er-lekker-makkelijk-vanaf lijstje. Ik ben ook nog van plan om mijn lijst met Parijs tips aan te vullen, maar die zien jullie waarschijnlijk - met dit tempo van mij - rond kerst wel verschijnen. Maar voor nu dus zomaar wat gedachtes over Parijs:

- Die duiven. Ik wist niet dat het kon, maar de duiven in Parijs zijn werkelijkwaar nog dommer dan hier. Hier in Nederland vliegen ze tenminste niet tegen mijn hoofd aan. (Ik wou dat ik een grapje maakte, maar nee.)

(Bron afbeelding links - rechts)

- In de categorie slechts-geklede-mensen-ter-wereld wil ik graag nomineren: de toerist. Of heb ik de fax gemist, waarin staat dat zodra je op vakantie bent afritsbroeken, witte 3/4leggings, sokken in sandalen en oude witte hardloopschoenen ineens een top outfit vormen?

- Waarom vinden die Fransen het zo moeilijk om een hamburger langer dan twee tellen op de grill te laten liggen? Dat een steak tartare nog uit zichzelf van je bord wandelt, weet ik. Daarom bestel ik ook juist de hamburger en niet de steak tartare.

(Bron afbeelding)

- Nog even over de kleding van toeristen, maar dan specifiek: De Japanner. Die snap ik dus echt niet. Ze kleden zich allemaal lekker simpel, alsof ze niet veel te besteden hebben. Daar is op zich natuurlijk niets mis mee, maar vervolgens lopen vrolijk Chanel/Louis Vuitton/Prada binnen om daar hun credit card te laten wapperen. Op een gegeven moment zag ik zelfs een Japanse vrouw (korte broek, wit shirt, teenslippers) lopen met een tas van Dior die bijna groter was dan zijzelf. Nou was ze niet heel lang, maar toch. Iedere keer vraag ik me dan toch weer af a) wat ze precies gekocht hebben, b) of het ooit zullen dragen en c) of ze de couture dan dragen op een oude spijkerbroek van de H&M en met sportschoenen eronder.


Ps. Die geweldige illustraties zijn gemaakt door Laura Amiss.