Ik was weer eens veeleisend

Een paar weken geleden kreeg ik te horen dat het restaurant, waar ik in het weekend werk, is genomineerd voor een prijs. We maken kans op de titel 'Starter van het jaar'. Super leuk. En weet je wat helemaal leuk is? Ik ben ook uitgenodigd voor de prijsuitreiking. Whoehoe! Dat is namelijk het perfecte excuus om 1) mijn o zo geweldige zilveren pumps te dragen en 2) een nieuw jurkje te kopen.

Helemaal enthousiast ging ik op zoek dus naar het perfecte jurkje voor dit business event. (Ik was het drama van twee jaar geleden even vergeten). En natuurlijk had ik in mijn hoofd al helemaal bedacht waar HET jurkje aan moest voldoen:
- Stijlvol, sexy en met kick ass-factor. Voor het geval er nog leuke andere startende ondernemers rondlopen ;)
- Zwart. Zodat hij mooi combineert met bovengenoemde pumps.
- Betaalbaar. Want zoveel betaalt horeca jammer genoeg niet.
- En enigszins warm. Aangezien ik al te vaak bijna ben doodgevroren in een cocktailjurkje.

Dat zijn slechts vier simpele eisen. Hoe moeilijk kan het zijn, denk je.

Nou, ik heb inmiddels het antwoord: HEEL MOEILIJK.

Serieus, het hele jaar door hangen de winkels vol met perfecte jurkjes, maar zodra ik er een keer eentje nodig heb, lijken ze allemaal spoorloos verdwenen. Is dat een soort ongeschreven wet? Ik heb dat namelijk ook altijd met schoenen. Zo zie je het hele jaar door overal geweldige bruine laarzen zonder hak, tot het moment dat je besluit er naar op zoek te gaan. VOEM! Allemaal verdwenen en er lijken alleen nog bruine laarzen mét hak of zwarte laarzen zonder hak te bestaan.

Ik heb HET jurkje dus niet gevonden. Daarentegen vond ik wel 3 truitjes bij Steps, 1 trui bij Mexx, MAC fixing spray, een boek en nieuwe dagcrème. Dus als antwoord op de vraag hoe moeilijk het is om het geld, dat eigenlijk voor HET jurkje bedoeld was, aan andere dingen uit te geven: Super simpel. Oeps.

Misschien dat ik beter kan kijken of dat jurkje van twee jaar geleden nog past...

(Bron beeld)