Een paar weken geleden heb ik mijn familie flink gechoqueerd. Niet door aan te kondigen dat ik ging emigreren naar de Zuidpool. Ik liet ook geen I love Ryan Gosling-tatoeage zetten. Ik kwam simpelweg thuis met een paar hardloopschoenen. De reacties:
Zus S.: 'Voel je je wel goed? Heb je koorts? Ben je duizelig?'
Zusje D.: 'Heb je die alleen gekocht om in de kast te zetten, zodat mensen denken dat je hardloopt?'
Ons pap: 'Wil je zó graag het huis uit, dat je hebt besloten om weg te rennen?'
Zusje D.: 'Heb je die alleen gekocht om in de kast te zetten, zodat mensen denken dat je hardloopt?'
Ons pap: 'Wil je zó graag het huis uit, dat je hebt besloten om weg te rennen?'
Op zich snapte ik hun reactie wel. Ik ben immers jarenlang fervent hardloophater geweest. Iedereen die voor de lol ging rennen, heb ik voor gek verklaard. En het trauma dat ik heb overgehouden aan de Coopertest op de middelbare school... ugh, daar wil ik eigenlijk liever niet meer aan terugdenken.
Maar die hardloopschoenen, ondanks dat ze inderdaad verdomd goed in mijn kast staan (want: Nike Lunarglide 6 met roze! Zo pretty!), kocht ik ze ook echt om op te gaan hardlopen. De hardloophater in mij was namelijk gaan inzien hoe heerlijk het moet zijn om gewoon een rondje te kunnen redden en zo je hoofd leeg te maken. En aangezien hierboven af en toe nogal veel onophoudelijke gedachten in de rondte schieten, leek hardlopen me ineens heel aantrekkelijk.
Ik was alleen even twee (behoorlijk essentiële) dingen vergeten, namelijk:
1) Ik heb nul komma nul conditie.
2) Ik heb wel nog steeds het lichaam van een hardloophater.
1) Ik heb nul komma nul conditie.
2) Ik heb wel nog steeds het lichaam van een hardloophater.
Gevolg: ik kwam amper de straat uit. Daarnaast heb ik Evy flink vervloekt ('Nu twee minuten rennen.' Ga zelf twee minuten rennen, kreng. Ik wil naar hui-uis!). En tot slot kon ik gelijk langs de huisarts voor mijn knieën. Nee, het ging echt top.
Tot afgelopen woensdag. Ik had mijn knieën even wat rust gegund, liet Evy lekker thuis en ging gewoon iets op mijn eigen tempo proberen. Als ik zin had om te rennen, rende ik. Als ik zin had om te wandelen, wandelde ik. En (houd je vast, hier komt weer een choquerende mededeling) het ging goed en ik vond het ook nog eens daadwerkelijk leuk.
De wonderen zijn dus de wereld nog niet uit. Dat blijkt maar weer. Voordat jullie het doorhebben, ren ik mijn eerste marathon. (Haha nee grapje, ik zeg nooit nooit, maar dat NOOIT).
 |
| Bijkomend voordeel: ik kan vanaf nu ook hardloopselfies de wereld in slingeren (inclusief photobomb van Joske!). |
Misschien ooit.. Ik blijf nog even hardloophater.. Maar ben wel braaf weer gaan fietsen en gaan zwemmen. Telt dat ook?
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk telt dat ook! (Tenminste, zolang je geen zak chips leeg eet op de fiets en altijd na het zwemmen friet eet ;)
VerwijderenWat leuk, goed van je hoor! (het wordt vanzelf leuk om te doen)
BeantwoordenVerwijderenGhèhè, mooi dit. Ik herken het wel een beetje. De shuttleruntest, zoals wij 'm noemden, haatte ik ook onwijs. Hardlopers niet per se, maar hardlopen? Meh. Misschien moet ik het ook een keer doen. Ooit. (Zeg nooit ooit...)
BeantwoordenVerwijderenHaha, heerlijk, op de huisarts na had ik dit geschreven kunnen hebben. Overigens ben ik wel doorgegaan met Evy, alleen ben ik de eerste drie lessen blijven herhalen tot ik die twee minuten vol kon houden. Nu op naar les 4 t/m 6 (met *slik* 3 minuten rennen).
BeantwoordenVerwijderenHaha, en nu ben ik ondertussen wel al stiekem benieuwd of je nog al vaak
BeantwoordenVerwijderenbent gaan rennen. =p
Haha! Ik kwam altijd met een half-ware smoes onder de shuttleruntest uit, dus die heb ik nooit hoeven doen :P
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar, ik ging ook van hardloophater, naar liefhebber in de afgelopen maanden.
BeantwoordenVerwijderenVanuit een wens om af te vallen en fitter te worden, begon ik. En nu ben ik bijna bij het einde van de eerste cursus van Evy. Ik loop 5 kilometer met maar een korte pauze en ben megatrots!
Hoe gaat het nu met lopen?
groetjes, Nathalie
Wauw, wat goed! Ik zit nog steeds in de fase dat ik Evy haat en lekker op mijn eigen tempo rondsjok.
VerwijderenHerkenbaar, ik heb jarenlang niet echt gesport en nu probeer ik het weer op te pakken. O.a. met hardlopen en het is best wel leuk!
BeantwoordenVerwijderen