Uitgelezen: Man O Man

Het is inmiddels alweer even geleden, maar tijdens de #Boekenbloggersbrowniedate in Maastricht kocht ik Man O Man van Marcha van Groof. Stiekem wou ik die al een tijdje hebben en toen hij bij Dominicanen lag aangepezen als 'Maastrichtse chicklit', kon ik hem natuurlijk niet meer laten liggen. Overigens scheelde het ook niet veel of Marcha, die zelf uit Maastricht komt, was hem speciaal komen signeren. Dat ging helaas niet door, maar daar werd het boek niet minder leuk van. Want *SPOILER ALERT* wat is Man O Man fijn!

Het verhaal gaat over Sara, twentysomething en eigenlijk alles behalve haar leven op orde. Zo heeft ze een slechte relatie met haar familie, een baan waar ze niet blij van wordt en ze heeft ook nog eens zojuist haar vriend de deur uitgezet, omdat hij vreemd bleek te gaan. Je kunt dus best stellen dat alles behoorlijk verrot is, maar dan ontmoet ze Menno. En Menno is alles behalve verrot. Integendeel, hij lijkt de perfecte man. Met de nadruk op lijkt...

Als geoefend chicklitlezer kun je nu al wel raden hoe dit allemaal afloopt, maar dat maakt mij nooit zo veel uit. Het lijkt iets dat bij het genre hoort. Er zijn maar weinig chicklits waarbij je na drie hoofdstukken nog niet weet met welke (bij voorkeur uitzonderlijk knappe) man de hoofdpersoon op de laatste bladzijde eindigt. Net als de meeest chicklits is Man O Man dus een beetje voorspelbaar.

Wat echter lang niet iedere chicklit heeft, zijn leuke en originele personages, een vlotte schrijfstijl en veel oog voor details. Man O Man heeft dat echter wel en dat is wat ik er zo leuk aan vind. Hopelijk schrijft Marcha snel nog zo'n fijn boek! (Dan heb ik ook gelijk weer een goed excuus om naar Maastricht te gaan en de hele Dominicanen leeg te kopen. Alleen maar voordelen! ;)

Conclusie - Een heel leuk chicklitdebuut.
Score - 4/5 (En heel veel hartjes omdat het boek zich in Maastricht afspeelt!)