Soms zit het mee...

...en soms zit het tegen. Zo reed ik afgelopen vrijdag per ongeluk met mijn auto door rood. Precies bij dat ene stoplicht waar een digitale flitspaal staat. AUW. Dat krijg je ervan als je op vrijdag de 13e 's avonds op een compleet lege weg rijdt en met je gedachten ergens anders zit. Dat wordt iets veel minder shoppen in New York.

Maar waar ik dan met mijn hoofd zat? Nou, ehh... ik geloof dat ik in gedachten bezig was met het samenstellen van een Ikea boodschappenlijstje. Twee Billy boekenkasten, een nieuw bed inclusief dekbed en beddengoed, een pannenset en een stuk of 85 dingen, die ik waarschijnlijk nooit ga gebruiken maar niet kan laten liggen omdat ze zo lekker goedkoop zijn.

Ohja, en een tuinset.

Wat ik in hemelsnaam met al die spullen moet? Nou... IK GA VERHUIZEN. IK HEB EIN-DE-LIJK EEN APPARTEMENT GEVONDEN. EN HET IS SUPER MOOI EN BETAALBAAR EN MIDDEN IN DE STAD EN HET HEEFT EEN TUIN EN EN EN AAAAAH... WIE GAAR ER MEE NAAR IKEA!!!!!1!!

Overigens wist ik vrijdagavond nog niet dat ik het daadwerkelijk mocht gaan huren. 's Middags had ik de bezichtiging gehad en sindsdien was ik verkocht. Ik moest en zou hier wonen. Er waren echter nog twee anderen in de race. Maar gelukkig kwam vanochtend (na vier nachten niet slapen en vier dagen panisch naar mijn telefoon staren) eindelijk het verlossende telefoontje. Zoals ik al zei: soms zit het mee. Oh yeah!

P.s. Ben jij: a) Goed in het sjouwen met lomp zware dozen, koelkasten en bankstellen, b) Super handig met verfrollers en stoot je nooit per ongeluk blikken verf om, c) Expert in het in elkaar zetten van Ikea bouwpakketten (ZONDER schroefjes over te houden), d) Al het voorgaande, E. Geen van allen, maar wel verdomd goed in het bakken van appeltaarten, waardoor iedere plek gelijk als thuis voelt? Mooi. Als je 1 april nog niets te doen hebt, heb ik nog wel een leuk klusje voor je.