Aso's in het theater

Iedereen die mij ook op Twitter en Foursquare volgt heeft inmiddels wel door dat ik best vaak naar het theater ga. Musicals, dansvoorstellingen, cabaret: i like it! Ik word alleen een stuk minder blij van de andere mensen in het theater. Niet dat ik een privévoorstelling wil, maar het zou gewoon fijn zijn als iedereen zich een beetje fatsoenlijk en beschaafd zou gedragen.

Gisterenavond was ik bij een try-out van Jochem Myjer. Die was echt geweldig, maar dat is niet het punt. Ik moet even, mijn frustratie kwijt over de man die naast mij kwam zitten. Hij was al wat groter dan gemiddeld en vond ook nog eens dat hij het recht had om lekker breed uit te mogen zitten. Het gevolg: ik heb pijn in mijn rug, omdat ik twee uur lang scheef heb gezeten om zijn ellebogen te ontwijken.

Het kan echter nog veel erger. En asocialer. Ongeveer een maand geleden gingen zus S. en ik kijken bij de voorstelling van onze dansschool. In eerste instantie bleven de stoelen naast S. leeg.  Maar toen het licht al uit was en de voorstelling net begon kwam er toch nog een moeder met kind luidruchtig de zaal binnenstampen. Ze liepen langs onze rij (opluchting) en gingen op de eerste rij zitten. Drie minuten later bedachten ze zich weer en gingen ze verplaatsen. Drie maal raden waar ze toen gingen zitten. Naast ons dus. De dans was inmiddels al lang begonnen en zus S. en ik keken elkaar al aan en dachten hetzelfde: “Zo, die is aso”.

Dit bleek echter pas het begin. Mevrouw zat namelijk nog niet of ze trok al een zak kroepoek (ja echt, kroepoek) open voor haar zoontje. En dat deed ze natuurlijk niet voorzichtig om zo min mogelijk geluid te maken. Nee, dat deed ze zo luidruchtig mogelijk. KRRRRRRRRRRKKKK. Vervolgens kon de hele zaal meegenieten van de ranzige geur van kroepoek. En het geluid ervan. Het jongetje probeerden namelijk ook niet echt stil te eten. Het geluid van gemalen kroepoek (KRRR KRAK KRRR KRAK) kwam boven de muziek uit. En denk maar niet dat moeders daar iets van zei tegen haar zoontje. Nee, moeders had het veel te druk met het maken van illegale foto’s en video’s van haar dochtertje op het toneel.

Op zo’n moment verbaas ik me erover hoe asociaal mensen wel niet kunnen zijn. Misschien is het een goed idee om een speciale cursus te gaan geven: Hoe gedraag ik me fatsoenlijk in een theater, zodat andere mensen zich niet kapot hoeven te ergeren aan mij. Eerst even je diploma laten zien voordat je naast mij komt zitten.