"De M van McDonalds?"
"Nee fout, je ben heel koud."
"Die vrachtwagen daar dan?"
"Nope, nog steeds koud."
"De voorkant van de landkaart dan?"
"Nee, maar je wordt wel warmer."
"Dat lampje op het dashboard?"
"Nope. Je ziet het lekker niet hè?"
"Oh, ik weet het! De blauwe plek die ik je nu ga slaan over een paar dagen!"
"Mààààààm!"
Aldus zusje D. en ik afgelopen zaterdag na slechts één uur op de achterbank. Met terugwerkende kracht denk ik dat het gepast is om mijn excuses aan te bieden aan mijn ouders. Sorry voor het ieder jaar weer 12 uur lang terroriseren van de achterbank op weg naar Frankrijk.
 |
| (Bron afbeelding) |
Haha heeel herkenbaar! Mijn zus en ik terroriseerde de autorit naar Frankrijk ook altijd, tot we allebei een gameboy hadden. Toen waren we juist heel lief en zoet onderweg haha:D
BeantwoordenVerwijderenToen de game-boys kwamen, begon bij ons het gezeik pas echt. "Nu wil ik Tetris!" "Nee, jij was net al." "Dan wil ik Pokémon." "Neeeee, ik wil niet dat je verder gaat met mijn spel!" "Mààààààm!"
VerwijderenSuper grappig, lijkt me zo uit The Simpsons geplukt te zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk ben enig kind dus voor mij was er nooit geen probleem. Ik zat steeds braafjes op de achterbank in het midden.. =)
Oh, wat een rust moeten jouw ouders dan hebben gehad. Bij ons was het juist altijd vechten wie er op het smalle rotplekje in het midden moest. Ik won altijd met het ijzersterke argument dat ik de dikste kont had ;)
VerwijderenHahaha, voor wie is dat niet herkenbaar? Zolang broertje en ik zelf een boekje lazen o.i.d. ging het goed, maar zodra er spelletjes werden gespeeld was het aftellen totdat het fout ging :P
BeantwoordenVerwijderenBij ons ging het zelfs bij het lezen van een boekje na vijf minuten al fout: "Mààààààm, ik ben misselijk!".
Verwijderen