Daar zit ik dan. Ik was eigenlijk niet zenuwachtig, maar nu ik al een kwartier naar de deur van de collegezaal zit te staren, begin ik toch aardig nerveus te worden. Ik zit recht tegenover de deur op één van de stoelen die tussen de prullenbakken en de muur zijn gepropt. Deze provisorisch gecreëerde wachtruimte heeft iets weg van een wachtkamer bij de dokter. Binnen krijg je de uitslag: of het stelt allemaal niets door, of je hebt een serieus probleem. Een meisje dat langsloopt, lacht bemoedigend naar me. Zou ze weten wat hierbinnen gebeurd?
Ja lachen jullie maar
Ik hoor de assessoren binnen lachen. Ze zijn in ieder geval in een goed humeur. Of nee, wacht, misschien lachen ze wel om de waardeloosheid van mijn reflectieverslag en mijn TOP - Talent Ontwikkelings Plan. Dat kan natuurlijk ook. Ze vinden mijn ambities vast om te gieren, zo belachelijk. Hellup!
Ik hoor de assessoren binnen lachen. Ze zijn in ieder geval in een goed humeur. Of nee, wacht, misschien lachen ze wel om de waardeloosheid van mijn reflectieverslag en mijn TOP - Talent Ontwikkelings Plan. Dat kan natuurlijk ook. Ze vinden mijn ambities vast om te gieren, zo belachelijk. Hellup!
Oké, Ilse, rustig blijven. Bijna iedereen die zijn assessment gisteren al heeft gehad, heeft het gewoon gehaald. Het komt dus gewoon goed voor... BIJNA iedereen. Dat is dus NIET IEDEREEN. AAAAH!
Bewijs het maar
Toen we in februari uitleg kregen over de e-fase, het laatste half jaar van het derde jaar, dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen. We moesten een TOP opstellen met daarin onze ambities voor de toekomst en leerdoelen die zouden bijdragen aan het realiseren van die ambities. Dit deden we natuurlijk niet voor niets. De weken daarna moest je zelf aan je leerdoelen werken. Vandaag is de spreekwoordelijke kers op de taart: in een assessment moet ik bewijzen dat ik mijn leerdoelen daadwerkelijk behaald heb. Nou ja, ik moet in ieder geval aantonen dat ik het afgelopen half jaar meer heb gedaan dan alleen koffie drinken en facebooken tijdens colleges.
Toen we in februari uitleg kregen over de e-fase, het laatste half jaar van het derde jaar, dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen. We moesten een TOP opstellen met daarin onze ambities voor de toekomst en leerdoelen die zouden bijdragen aan het realiseren van die ambities. Dit deden we natuurlijk niet voor niets. De weken daarna moest je zelf aan je leerdoelen werken. Vandaag is de spreekwoordelijke kers op de taart: in een assessment moet ik bewijzen dat ik mijn leerdoelen daadwerkelijk behaald heb. Nou ja, ik moet in ieder geval aantonen dat ik het afgelopen half jaar meer heb gedaan dan alleen koffie drinken en facebooken tijdens colleges.
Het betere knip en plakwerk
Maar goed, nu zit ik dus hier te wachten, totdat ik door de assessoren naar binnen geroepen wordt. In mijn handen heb ik mijn TOP, waar ik weken geleden uren en dagen aan geknipt en geplakt heb. Met de harde lach van de assessoren op de achtergrond lijkt het ineens een stom en kinderachtig ding. Zal ik het maar gewoon weer in mijn tas stoppen en hopen dat ze er niet naar vragen? Hmmm....
Maar goed, nu zit ik dus hier te wachten, totdat ik door de assessoren naar binnen geroepen wordt. In mijn handen heb ik mijn TOP, waar ik weken geleden uren en dagen aan geknipt en geplakt heb. Met de harde lach van de assessoren op de achtergrond lijkt het ineens een stom en kinderachtig ding. Zal ik het maar gewoon weer in mijn tas stoppen en hopen dat ze er niet naar vragen? Hmmm....
Maar aan de andere kant: mijn TOP is wel wie ik ben. Ik houd van plaatjes uit tijdschriften scheuren. Ik houd van kleur. Ik houd van schrijven. En was ABC nou juist niet die opleiding waar het gewaardeerd wordt als je iets anders doet dan standaard? Weet je wat: laat die deur maar open gaan. Ik zal hen eens even overtuigen van mijn kunnen en gezellig met ze mee lachen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten