Uitgelezen: Zoete inval - Elsbeth Witt

Eind vorig jaar las ik Koffie verkeerd, het eerste deel uit de Barista!-serie van Elsbeth Witt. Toen schreef ik: "Wat een fijn boek is dit! [...] Ik heb echter wel een puntje van commentaar: het boek had voor mij wel wat dikker mogen zijn. Ik had het leuk gevonden als de personages, zoals hoofdpersoon Laura, nog wat verder uitgewerkt waren. Maar gelukkig komen er nog twee delen van Barista. Die ga ik ook zeker lezen!"

Gelukkig schrijft Elsbeth lekker snel door (dat zouden meer schrijvers moeten doen, hint hint!) en is deel 2 al lang en breed uit. Eigenlijk had ik hem ook al veel eerder willen lezen, maar ik had mezelf een soort van koopverbod opgelegd. Gelukkig ben ik heel slecht in het opvolgen van mijn eigen koopverboden en had ik daardoor dit weekend wat te lezen toen ik met mijn luie reet in de tuin lag.

Want dat is Zoete inval, een perfect boek om lekker mee in de zon te liggen. Voordat je het weet, word je meegezogen in het verhaal en ben je uren verder (en in mijn geval ook drie huidtinten roder. Tip voor de uitgever: lever het boek voortaan samen met een fles zonnebrand).

Eigenlijk is mijn mening over Zoete inval niet heel origineel, want hij is gewoon net zo leuk als Koffie verkeerd. Een heerlijke chicklit. Letterlijk en figuurlijk, want wederom kreeg ik enorme honger van het boek (muffins, taarten, brownies.... ik wil ze allemaal! Nu!).

Wel is dit tweede deel wat dikker dan het eerste deel en is Iris, de hoofdpersoon, voor mijn gevoel wat verder uitgewerkt. Dat vond ik fijn, want daardoor kon ik me beter in haar verplaatsen. Maar toch heb ik ook nog een puntje van kritiek. Want waar ik in deel 1 spontaan verliefd werd op de man in het verhaal, had ik dat nu niet. Misschien dat het aan mijn smaak ligt, maar ik liep niet echt heel erg warm voor Luigi. Ik kan me bij die naam gewoon geen sexy man voorstellen. Iets met een snor, tuinbroek en groene pet...

Conclusie - Weer een heerlijke chicklit. Wanneer komt deel 3???
Score - Net als Koffie verkeerd: 4/5