Snotventje

*Ding dong* Argh, ik ben net boven, kan ik weer naar beneden. Sjok sjok, de trap af. Terwijl ik naar de deur loop, zie ik al dat het verspilde moeite is. Iemand in een glimmend wit windjack. Twee opties: of het is die bemoeial van een buurvrouw met een of ander onzinverhaal, of het is een student op zoek naar donateurs voor een fantastisch goed doel waar hij zelf waarschijnlijk nog nooit een euro aan heeft gegeven. Ik doe de deur open. Het blijkt de laatste. Een gastje met formulieren in zijn hand en op zijn jas het logo van Cordaid Memisa.

"Goedenavond, bent u de hoofdbewoner van dit huis?" begint hij. Ik denk aan mijn moeder, die gewoon op de bank zit, maar 9 van de 10 keer de bel niet hoort. Ik zal haar de moeite besparen, want ik weet hoe zij over dit soort donateurwervers denkt. Precies hetzelfde als ik namelijk. Overigens ben ik echt niet anti goede doelen. Ik ben juist al jaren donateur van het KWF. Maar daar heb ik destijds goed over nagedacht. Ik zit er niet op te wachten om overbluft te worden door iemand die net de cursus Nietsvermoedende-mensen-geld-aftroggelen heeft gehad.

"Ik vroeg of u de hoofdbewoner bent." Ik schrik op uit mijn gedachten.

"Ja," flap ik eruit, "dat ben ik." Het ventje knippert met zijn ogen. Ik zie dat dit niet bepaald het antwoord was waar hij op gerekend had. No way dat dit huis van jou is, gaat er waarschijnlijk door zijn hoofd. Op zich een logische gedachte, aangezien het huis net even iets te groot om van je stufi te kunnen bekostigen, maar toch irriteert het me. Wie denkt dat snotventje wel niet dat hij is? Waarom zou het niet gewoon mijn huis kunnen zijn? Girlpower, #YesAllWomen en nog meer feministische shit! Ik kan er toch niets aan doen dat hij amper uit de luiers is. Ouder dan 22 is hij echt niet. Tsss.... 

O, wacht. Ik ben zelf ook 22. Laat maar.

Even mijn moeder vragen of ik mijn zakgeld deze maand misschien iets eerder mag, want ik heb al mijn geld weer eens uitgeven aan Pokémonkaarten.