Ik blijf nog even hoor

Stiekem ben ik soms best wel een beetje jaloers op Vriendin H. en Vriendin M., omdat zij het lef hadden om te emigreren. Om hun veilige bestaan op te geven voor een avontuur in Engeland en Zuid-Afrika. Voor iemand zoals ik, die momenteel een beetje zoekende is, spreekt dat echt tot de verbeelding. En als ze dan ook nog eens foto's van het strand van Kaapstad en al het belachelijk lekkere snoep in de Engelse supermarktschappen* gaan sturen, ga ik haast nog overwegen om ook te emigreren.

Ik wil het echter mijn moeder en mijn bankrekening niet aandoen**, dus heb ik maar een een lijstje gemaakt van dingen waarvoor ik in Nederland wil blijven wonen:

• Met stip op nummer 1: Benja Bruijning. (Wie dat ook alweer is? Hij!) (Op het feit dat hij al van Anna Drijver is, verzin ik nog wel een oplossing).
• Tony's Chocolonely met noga!!!!11!!
• Mijn lieve familie. Zelfs wanneer ze het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Al denk ik daar anders over wanneer ze 's ochtends tegen me praten, voordat ik koffie op heb.
• Den Bosch <3
• Mijn lieve vriendinnen (gelukkig zijn ze niet allemaal spontaan naar het buitenland gevlucht ;)
• De Hema (en nou niet zeggen dat die tegenwoordig ook in het buitenland zitten, want dat is toch niet hetzelfde).
• Al het snoep dat rond Sinterklaastijd in de winkels ligt.
• Groots met een Zachte G (nope, still not ashamed for it).
• En natuurlijk pindakaas, stroopwafels en poffertjes. 

(Bron afbeelding)

*Ze hebben daar dus Bros met mint! En Minion snoepjes! Moet. Hebben. Nu.

** Dat ik eigenlijk een enorm watje ben en met de trein naar Amsterdam al een hele onderneming vind, heeft er echt niets mee te maken.