Teşekkürler Türkiye

I'm back, bitchez!  (En Lara ook, hoewel ik haar ook had kunnen ruilen voor 12 kamelen, maar die pasten helaas niet meer in mijn koffer.)

Ik heb overigens wel een hoop slecht nieuws:

• Ondanks onze enorme inzet (Opsporing Verzocht en alles) hebben we Tarkan helaas niet gevonden. Huilie huilie. Gelukkig waren er wel genoeg andere Turkse mannen, die bereid waren om ons te troosten, if you know what I mean ;)
• Ik ga toch maar geen uitgebreide dagelijkse diaries plaatsen, aangezien ik bang ben dat ik dan per dag alleen al 1000 woorden ga jubelen over hoe fantastisch het was. Want, geloof me, het was echt fantastisch. Echt.
• Verder valt die enorme lading met boekrecensies ook behoorlijk tegen, aangezien ik amper boeken heb gelezen. Al onze tijd ging op aan chillen op het strand, cocktails drinken, lachen met leuke mensen, fabulous wezen op een boot en het afwimpelen van alle hosselaars op de boulevard.
• En die shoplog gaat het ook niet helemaal worden, aangezien ik slecht één armbandje en een sleutelhanger heb gekocht. Maar als jullie het heel lief vragen, wil ik daar best nog wel een keer een foto van plaatsen.

Gelukkig is er ook positief nieuws:

• Had ik al gezegd hoe fantastisch het was? Voor de zekerheid zeg ik het nog maar een keer: Marmaris was echt fantastisch. Echt een perfecte vakantieplek. Echt.
• We hebben onze Turkse vocabulaire flink kunnen uitbreiden. Zo kan ik zowel iemand in het Turks bedanken, als zeggen dat hij moet oprotten. (Dat laatste bleken ze echter iets minder te kunnen waarderen).
• Ik ben gewoon niet verbrand. Niet op de eerste dag, niet op de tweede dag, niet op de... je begrijpt wat ik bedoel. Dat is dus echt een unicum voor iemand zoals ik, die licht geeft in het donker. Big shout-out voor mijn vrienden van Garnier Ambre Solair!
• Al dat gehossel op de boulevard is soms misschien irritant, maar ook bijzonder goed voor je zelfvertrouwen. 'Two beautiful angels!' 'Wauw, mooi meisje!' 'You look like true model!' En dat dus de hele dag door. Al gingen wij ons door dat laatste wel afvragen hoe de modellen er dan uitzien in Turkije, maar dat terzijde.

Kortom, het is behoorlijk huilen dat we niet nog een week (of twee, of drie) langer konden blijven. Duimen jullie even mee dat ik morgen de Lotto win, zodat we weer terug kunnen?

Credits voor de foto's gaan naar Lara!