Toen Ik wist het van Chantal van Gastel echt nét op tijd voor mijn vakantie bezorgd werd, deed ik een klein behoorlijk groot vreugdedansje. Sowieso heb ik al Chantals vorige boeken verslonden en na het voorproefje van Ik wist het in 21 Zomers had ik al zo'n sterk vermoeden dat ik dat met deze ook weer zou gaan doen. Dus hop, mee in mijn handbagage (mijn koffer zat al volgepropt met ongeveer 385 andere boeken) naar Turkije!
Als de inhoud ook maar half zo mooi is als de omslag, zitten we al goed! |
Als Feo en Mia na jaren ein-de-lijk meer lijken te worden dan slechts vrienden, komt echter Axel ineens in Mia's leven. In eerste instantie is hij daar ongewild, doordat hij ontdekt dat Mia een speciale gave heeft en als journalist ruikt hij daar natuurlijk een verhaal in. Axel blijkt echter al snel een stuk minder irritant (en juist veel aantrekkelijker!) dan hij in eerste instantie leek. Bovendien blijkt hij een bijzondere invloed te hebben op zowel Mia's gave, als haar gevoel. Maar of hij het kan winnen van de man van Mia's dromen...
Vanaf het eerste hoofdstuk ging ik gelijk al een beetje van Mia houden, doordat ze het lef heeft om te doen waar de meeste mensen alleen maar van durven te dromen. Hear hear voor het volgen van je gevoel en het durven nemen van risico! In de liefde heeft ze echter een stuk minder lef en dat maakt haar menselijk en herkenbaar. Als je al eens eerder iets van Chantal van Gastel hebt gelezen, heb je vast wel gemerkt hoe goed en mooi zij personages weet uit te werken. Ook in dit boek heeft ze dat weer geflikt!
Daarnaast is er nog iets wat Chantal altijd doet. Ik weet niet hoe, maar ze weet het altijd voor elkaar te krijgen dat ik stiekem verliefd wordt op haar mannelijke hoofdpersonages. Naast met Ruben, Frank en Dex wil ik vanaf nu namelijk ook met Axel trouwen. Geloof me, als je dit boek aan het lezen bent aan de rand van het zwembad, kan de Live Guard nog zo sexy zijn, maar voor hem heb je dan echt geen oog meer hoor!
Ondanks de overeenkomsten is Ik wist het toch wel echt een heel ander boek dan de eerdere boeken van Chantal van Gastel. In verband met #spoileralert kan ik het niet zo goed uitleggen, maar het verhaal bevat een bovennatuurlijk tintje, wat het heel bijzonder maakt. Sorry als dit heel vaag klinkt, maar dan moet je het boek maar gewoon gaan lezen. Geloof me, daar ga je geen spijt van krijgen.
Conclusie - Met Ik wist het laat Chantal weer zien waarom ze de Nederlandse Sophie Kinsella wordt genoemd. Al zouden ze naar mijn mening Sophie beter de Engelse Chantal van Gastel kunnen noemen ;)
Score - 5/5 natuurlijk! (Alleen een beetje jammer dat hij "maar" 478 pagina's heeft, waardoor ik er binnen twee dagen al doorheen was. Dat wordt weer lang wachten op Chantals volgende boek. Huilie huilie.)
Ja, moeilijk hè, spoilerloos uitleggen... Ik stel ook voor dat iedereen 'm gewoon zelf moet lezen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat dat boek maar 478 pagina's had, anders was de vakantie minder gezellig geweest denk ik ;-)
BeantwoordenVerwijderen