Het is hier fantastisch

Tot over anderhalve week! Ik beloof dat ik dan terug ben met lekker veel stukjes, waaronder:

• Een verslag van onze zoektocht naar Tarkan.
• Uitgebreide dagelijkse diaries (Dag 1: Aan het strand gelegen, ijsjes gegeten en cocktails gedronken. Dag 2: Aan het strand gelegen, ijsjes gegeten en cocktails gedronken. Dag 3: Aan het strand gelegen, ijsjes gegeten en cocktails gedronken. Dag 4: ...)
• Heel veel recensies, aangezien mijn koffer tot aan de nok toe vol zit met boeken.
• En natuurlijk ook eetdagboeken (Dag 1: Friet en ijsjes. Dag 2: Friet en ijsjes. Dag 3: Friet en ijsjes. Dag 4: ...)
• Een shoplog van alle meuk die ik eigenlijk niet wou hebben, maar niet kon laten liggen omdat het daar zo lekker goedkoop is.

Ps. Hoi inbrekers! Slecht nieuws voor jullie: er wonen nog meer mensen in mijn huis en die mochten lekker niet mee op vakantie. Bovendien heb ik mijn laptop bij Joske in de mand gelegd en die bewaakt hem met zijn leven.

Pps. Who needs Photoshop als je ook gewoon good old Paint hebt?

Ik win altijd van mezelf

Oké, even snel dit pakketje versturen bij de Bruna. Ik ga vooral geen boeken kopen.
Ha, dat zullen we nog wel eens zien.
Nee, Ils, je moet sparen. Vooral niet naar die tafels met boeken kijken.
Ha, ik keek lekker toch.
Wat ben ik toch hopeloos.
Waarom mocht ik ook alweer geen boeken kopen? Wil. Ze. Allemaal.
Misschien omdat je nog 50 ongelezen boeken op de plank hebt staan.
Maar ik ga op vakantie, dan lees ik altijd heel veel boeken.
Je gaat maar een week hoor.
Ja maar, ja maar...
Nee.
Ja maar, dit is de nieuwe Rachel Gibson. En deze van Sophie Kinsella heb ik destijds van de bieb gelezen en nu ligt hij hier extra voordelig. Het is een schande als ik mijn Sophie Kinsella en Rachel Gibson collectie niet compleet heb.
Nee. Gewoon nee. Je hebt geen geld, weet je nog?
Ugh. Ik vind mezelf stom.
Stel je niet aan.
Hé, wacht, werd vandaag mijn salaris niet gestort?
OKÉ IK KOOP ZE ALLEBEI. WHOEHOE!

Geef toe, hier kun je toch niet zomaar langslopen?

Little miss zuurpruim

Zal ik eens iets leuks zeggen? Ik ga op vakantie! (Nee, niet naar New York. Dat is pas in maart.) (En ja, ik werk ook nog wel eens, tussen al het reizen door). Komende week lig ik met mijn luie kont op een Turks strand te zoeken naar Tarkan. We vliegen zondag, wat toevallig ook nog eens mijn verjaardag is. Een beter cadeautje voor mezelf kon ik niet bedenken.

Oh, ik kan echt niet wachten...

• Om 's ochtends vroeg compleet in de stress te schieten, omdat de trein naar Schiphol niet rijdt.
• Om gelijk door te moeten naar de douane, waardoor ik geen tijd meer heb om mijn vrienden bij Starbucks gedag te zeggen. (Geen Venti Latte met Vanille voor Ilse, huilie huilie).
• Om bij te moeten betalen voor mijn koffer, omdat ik er te veel boeken in heb gepropt. (E-readers zijn voor watjes.)
• Om precies naast die ene non-stop jankende baby in het vliegtuig te zitten. Vier. Uur. Lang.
• Om een paar uur te moeten rondhangen bij de receptie van het hotel, omdat de kamer nog niet klaar blijkt te zijn.
• Om 's ochtends rond 7 uur op te staan om een ligbedje bij het zwembad te kunnen bemachtigen.
• Om op de eerste dag - ondanks factor 50 - gelijk zo rood als een kreeft te worden. ('Maar je hebt toch donker haar, dan verbrand je toch niet?' Nou, nee.)
• Om 8 dagen lang friet te eten. Als avondeten, lunch én ontbijt.
• Om afkickverschijnselen te krijgen omdat de wifi toch niet zo goed blijkt te werken, als ze in de folder doen voorkomen.
• Om verplicht te worden om mee te gaan snorkelen. (IK HÁÁT VISSEN).
• Om op de terugweg nog meer bij te moeten betalen voor mijn koffer, omdat ik me niet in kon houden op de bazaar en het achterlaten van boeken absoluut geen optie is.

Och jongens, ik heb er echt zin in!

[/sarcasme-uit]

[/vakantie-modus-aan]

Uitgelezen: Zac & Mia

Ergens afgelopen voorjaar plaatste Chantal van Gastel een foto van Zac & Mia van A.J. Betts op Twitter samen met het bijschrift: "Voor liefhebbers van Een Weeffout In Onze Sterren. Deze gaan jullie ook prachtig vinden. Hierdoor ben ik vannacht pas om 1.25 uur gaan slapen! Moest uit!". Drie maal raden wat ik toen deed... Juist, Zac & Mia in mijn digitale winkelmandje pleuren.

Vervolgens heeft het eigenlijk nog best lang geduurd voordat ik erin begon (iets met nog 50 ongelezen boeken op de plank (nee, ik overdrijf niet (echt niet))). Maar toen ik eenmaal begon, had ik hem in no time uit. Chantal had wat dat betreft helemaal gelijk, maar of hij kan tippen aan The Fault In Our Stars?

Zo stoer ben ik nou ook weer niet hoor

Het was ergens rond eind vorig jaar dat ik besloot om meer dingen te gaan doen, die ik eigenlijk niet durfde. Ik, bange schijterd eerste klas, zou stoppen met mezelf aanstellen en gewoon eens even gaan leven. Als dit Twitter was, zou ik er #YOLO bijzetten. 

Het goede voornemen was er dus, maar eigenlijk was ik in negen maanden tijd niet veel verder gekomen dan mijn hart laten breken (AUW) en bloed doneren (IEH NAALDEN!). Tsja, tot zover mijn groots en meeslepend leven. Tijd om weer gewoon in een hoekje bang te gaan zitten wezen voor het grote onbekende.

Maar toen was daar ineens die ene dinsdag. Ik zat gewoon op kantoor te werken achter mijn computer. Op de achtergrond had ik 3FM aanstaan. Tralallalalala Taylor Swift liedje. Tralalallalala onbekende band liedje. Tralalalalala reclame. Tralalalalala hypotheekrentegeneuzel. Tralalalala verzekeringengeneuzel. Tralalalalala KLM werelddealwekengeneuzel. Tralalalalala.... HO. WACHT. KLM WERELDDEALWEKEN?!

Lost & found

Lost stars

Vorige week ging ik samen met mijn zussen naar Begin again in de bios. (Wat trouwens echt een super leuke film is. Dus als je hem nog niet gezien hebt, snel gaan nu het nog kan!) Maar dat is dus een muziekfilm. En voordat je nu denkt 'iew bah juk ik hááááát musicalliedjes': het is niet zo'n film. Het is echt een toffe film met geweldig mooie liedjes.

Met als gevolg dat ik het nummer Lost stars al de hele week op repeat heb staan. Zowel de uitvoering van Adam Levine als Keira Knightley. Heel veel liefde voor de tekst!

But don't you dare

Let our best memories bring you sorrow

Yesterday I saw a lion kiss a deer

Turn the page

Maybe we'll find a brand new ending

Where we're dancing in our tears

Uitgelezen: Sterrenhemel

Is er iets fijner dan compleet opgeslokt worden in een boek? Ja, oké, opgeslokt worden in de liefde. Maar opgeslokt worden in een boek over de liefde is een behoorlijk goede second best. Het was al even geleden dat ik zo op ben gegaan in een boek, maar jongens jongens jongens... Sterrenhemel van Colleen Hoover is zo'n pareltje hoor!

Blauw bloed

Vanmiddag was Manuscripta in Utrecht. Eigenlijk was ik niet van plan om te gaan, maar gelukkig haalden Audrey en Lilian mij over om toch te komen en mee te doen aan de mini schrijfworkshop van Lisette Jonkman. Er was alleen één dingetje: voor de workshop was een huiswerkopdracht (schrijf een anekdote over je kindertijd). Op zich geen probleem, behalve dan dat ik me die opdracht afgelopen nacht pas weer herinnerde, toen ik om half 1 thuis kwam na een avond werken in het restaurant. Ik geloof niet dat ik ooit eerder zo laat huiswerk heb zitten maken, dus leek het me zonde om het niet op mijn blog te pleuren. (Oké, dat is een bullshitreden. De echte reden is dat Lisette zei dat ze het goed geschreven vindt en ik daar stiekem best een beetje trots op ben.)

-------------------------

‘Hé, niet met pen op je hand tekenen. Dan trekt de inkt in je huid en wordt je bloed blauw.’ Ik hoor mijn moeder het nog zo zeggen. Ik was een jaar of acht en schrok hevig van deze mededeling.

Ik was nog te jong om te beseffen dat het hebben van blauw bloed ook een voordeel kon zijn (Hoi, prins Harry, wil je met me trouwen?).

Had mijn moeder gelijk? Trok inkt echt in je huid en verkleurde dat je bloed? Natuurlijk had mijn moeder gelijk. Moeders hebben altijd gelijk. Snel waste ik de inkt van mijn handen en hoopte dat het nog niet te laat was.

Nog maar 201 nachtjes slapen

Nee, niet tot mijn verjaardag. Die is namelijk al over 26 dagen. (Cadeaus sturen mag natuurlijk altijd. (Deze, deze, deze!)). Maar wat er dan wel is over 201 nachtjes slapen? Nou....

DAN GA IK EINDELIJK NAAR NEW YORK. EIN-DE-LIJK. NA AL DIE JAREN EROVER DROMEN EN ERVOOR SPAREN HEB IK NU DAN OOK ECHT EEN TICKET GEBOEKT. IK HEB ER ZOOOOOOOOOOO VEEL ZIN IN.

EN JA IK GA IN MIJN EENTJE. EN NEE DAT DURF IK EIGENLIJK NIET. MAAR IK DOE HET TOCH. EN HET WORDT BELACHELIJK GAAF. MET ALS GEVOLG DAT IK ALLEEN NOG MAAR IN CAPSLOCK KAN PRATEN EN EMPIRE STATE OF MIND OP STANDJE KNAL-DE-SPEAKERS-KAPOT HEB STAAN.

LET'S HEAR IT FOR NEW YORK, NEW YORK, NEEEEEEW YOOOOOOOOOOOORK!

P.s. Kom maar door met die tips! Waar moet ik slapen? Wat mag ik absoluut niet missen? Welk restaurant is top? Zonder welke reisgids mag ik niet op pad? En waar vind ik de mooiste plekjes?