zondag 7 juni 2015

Iets met een ezel, een steen en een droom

Ken je die ene droom? Die droom waarin je heel veel haast hebt, omdat je snel ergens belangrijks naartoe moet, bijvoorbeeld naar het ziekenhuis, omdat je zus ligt te bevallen. Maar precies nu - op DIT moment - wil je auto niet starten, omdat de accu leeg is. En die accu is natuurlijk niet zomaar uit zichzelf leeg gelopen. Nee, dat komt doordat jij niet snugger genoeg was om je licht uit te doen. Kortom: paniek, haast, drama, help, WAAROM NU?!

Herken je deze droom?

Nee, ik ook niet. Ik heb dit scenario nog nooit gedroomd. In plaats daarvan heb ik het gewoon in echt meegemaakt.

Ik neem jullie even mee terug naar afgelopen maandagavond. Ik was net thuis uit mijn werk en had een pizza in mijn oven gepleurd. Ja, niet echt een verantwoorde 'Kijk tante Ilse het goede voorbeeld geven' keuze, maar hallo, ik had net mijn nieuwe oven binnen en naast testen of hij een beetje goddelijke brownies kan bakken (GOEDGEKEURD!), moest ik natuurlijk ook andere dingen uit de 'schijf van vijf ovenbaksels'* uitproberen. Dus geen commenteer op mijn pizza ja. (Ps. Wie komt er helpen deze taart te bakken?)

Maar goed, maandagavond en de plastic-nep-kaas op mijn pizza was amper gesmolten, of ik kreeg een appje van Schoonbroer T. De bevalling is begonnen!

Dus ik als een gek naar mijn auto, die een straat verderop geparkeerd stond. Overigens wel nádat ik mijn pizza snel ophad, want hé: prioriteiten. Ik stap in, sleutel in het slot, wil de auto starten en hoor alleen maar prrrrrrrrst... 

Nu zou ik graag willen dat ik kon zeggen dat ik vervolgens zo'n hulpeloos vrouwtje was, dat geen flauw idee had wat er aan de hand was. Maar de waarheid wil dat dit niet de eerste keer was dat ik dit geluid hoorde. Het was nogal een déjà vu. Het kon maar één ding twee dingen betekenen: 1) Ik had mijn licht weer eens aan laten staan, en 2) Ik ben 's werelds grootste sukkel.

Uiteindelijk kwam ik pas na een eeuwigheid wachten op de wegenwacht aan bij het ziekenhuis. Waar overigens wel een droom van een nichtje op me lag te wachten. Maar mocht je je aan het eind van dit jaar afvragen waarom de contributie voor de ANWB voor 2016 toch zoveel is gestegen: Sorry, mijn schuld!


*Voor wie nog niet bekend is met de 'schijf van vijf ovenbaksels' (en dat is waarschijnlijk iedereen, aangezien ik hem zojuist heb bedacht), hij bestaat uit:
- Iets met een beetje bloem, maar niet te veel, want het moet niet te gezond worden (denk brownies)
- Iets met belachelijk veel chocola (denk brownies)
- Iets met lomp veel suiker (denk brownies)
- Iets met heerlijk veel boter (denk brownies)
- Iets met belachelijk veel kaas (denk bro... pizza!)

4 opmerkingen:

  1. Mogen bakhulpjes ook helpen opeten?
    Haha, ah, jij drijft de ANWB op kosten xD Wel de oven uitgezet? (dat zou ik zijn vergeten)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het opeten gaat me altijd prima af in mijn eentje; daar heb ik echt geen hulp bij nodig.
      En ja, de oven staat uit. Het fornuis ook. Tenminste, dat denk ik... Hoop ik...

      Verwijderen
    2. Ohoh...
      Het hulpje mag zeker de keuken opruimen terwijl jij de taart opeet? Goede deal :P

      Verwijderen
  2. Haha, weer typisch dat zoiets jouw moet overkomen Nog eens proficiat aan je zus voor het prachtige dotje van een dochter! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen