Talent

Het is verschrikkelijk, maar ik ben gewoon jaloers op 10-jarige snotlappen en 14-jarige beugelbekkies. Als je toevallig ook gisterenavond So You Think You Can Dance Next Generation hebt gezien, snap je misschien waarom. In die show dansen kinderen met slechts twee jaar danservaring beter dan menig volwassene die al 20 jaar lessen volgt. Die ukkepukkies hebben nog meer danstalent in hun grote teen, dan ik in mijn hele lichaam. En dat is niet eerlijk.

God, wat zou ik ook graag talent willen hebben. Danstalent bedoel ik dan. Want iedereen -ook ik- heeft wel talent voor iets. Maar jammer genoeg maken ze geen tv-shows over wie er het beste kan uitslapen. En je kunt ook geen studiebeurs winnen met het snelst leegeten van een doos negerzoenen. Maar het gaat me niet eens om de prijzen en de erkenning: ik zou gewoon heel graag heel goed kunnen dansen.

Ik volg al vanaf mijn vijfde danslessen. Als kleutertje begon ik met klassiek ballet en dat heb ik tot mijn 18e volgehouden. Daarna ben ik modern ballet gaan doen. Ik vind dit echt super leuk om te doen, maar goed ben ik er niet in. Als ik een keer een complimentje van de danslerares krijg, is het iets in de trant van hey, wat goed, je ging een keer niet uit de maat.

Begrijpen jullie nu waarom ik op zondagavond groen van jaloezie zie, als ik zit te kijken naar pubers die een choreografie van Ed Wubbe dansen alsof ze nooit anders hebben gedaan?

(Bron afbeelding)