Tag: The Thankful Project

Hoe leuk ik Stom! en Fijn! lijstjes ook vind om te typen, het is wel weer eens tijd voor een persoonlijker stukje, vinden jullie ook niet? Zo nee, rechtsboven zit en mooi rood kruisje waar je op kunt klikken. Zo ja, mooi! Ik zie namelijk overal (zoals bij Des, Femke en Aline) de super leuke The Thankful Project tag voorbij komen en ik, origineel dat ik ben, heb hem ook ingevuld. Bij deze dus alle dingen waar ik dankbaar voor ben.

A person

Puntje 1 en ik kan nu al niet kiezen. Er zijn zo veel mensen die ik dankbaar ben. Maar het meest dankbaar ben ik mijn ouders. Waarom? Om zoveel verschillende redenen. Onder andere omdat ze er altijd voor mij zijn. En mijn moeder in het speciaal, omdat ze iedere week trouw een reep Tony Chocolony met noga voor mij meeneemt uit de supermarkt. En als mijn vader die dan niet heel snel opeet, voordat ik daar de kans toe heb gekregen, ben ik hem ook heel dankbaar.

A role you've played

De rol van zus. Want hoe fijn is het om zussen te hebben?! Dat je met elkaar kunt lachen, huilen, praten, ruzie maken en weten dat je er altijd voor elkaar zult zijn. Zo fijn! Zus S en Zusje D, jullie zijn de liefste. Nou ja, meestal dan. Want soms zijn jullie een beetje stom. Maar in ruil daarvoor mogen jullie mij soms ook stom vinden. Kus!

A place

Thuis, want dat is gewoon thuis. Geen extra uitleg nodig, lijkt me.

An experience

Die keer dat ik ging motorrijden. Oké, oké, het was maar een proeflesje en ik heb niet harder dan 20 km per uur gereden, maar ik heb toch wel mooi op een echte motor gereden. Sindsdien denk ik daar iedere keer aan terug, als ik mezelf nu een watje vind (wat best vaak is). Dan besef ik me dat ik dan misschien wel een watje ben, maar wel een kick-ass watje.

A talent you have

Ik ben heel blij met het feit dat ik goed kan dromen. En dan bedoel ik niet letterlijk 's nachts dromen in je slaap, maar figuurlijk dromen, als in fantaseren over dingen die je wil doen/bereiken. Ik heb namelijk altijd honderd dromen, zoals naar New York gaan, een Mini Cooper kopen en een keer alle toetjes van de menukaart bestellen in een restaurant. Ja, echt. Wat dromen nou zo leuk maakt? Het waarmaken ervan. Niets maakt gelukkiger dan het waarmaken van je dromen. (Kan zo op een tegeltje, vinden jullie ook niet?)

A failure

Ik weet niet zeker of ik al een keer heb geblogd over Maastricht, maar voor de zekerheid bij deze even een korte samenvatting: Ik, 17 jaar, was klaar met de middelbare school, maar wist niet zo goed wat ik wou gaan studeren. De decaan zei: "International Business in Maastricht lijkt me wel wat voor jou." Ik: "Oké." 

De decaan bleek echter alles behalve gelijk te hebben. Ik vond het na één dag al verschrikkelijk (ik had vakken als belachelijk-moeilijke-wiskunde, onbegrijpbare-economie en vlucht-nu-het-nog-kan-accounting). Doordat ik de studie zo stom vond, lukte het allemaal niet en dat wou ik in eerste instantie niet accepteren. Ik falen? Hallo, ik had zojuist met twee vingers in mijn neus het gymnasium gehaald. Falen, no way!

En toch faalde ik. Hard. Heel hard. Na drie maanden hield ik het echt niet meer vol en stopte ik met de studie. Op dat moment leek het het einde van de wereld, maar achteraf gezien heb ik in dat jaar meer geleerd over mezelf dan in de 17 jaar daarvoor bij elkaar. Na drie maanden ruilde ik mijn kamer in Maastricht dan ook weer in voor het ouderlijk huis, maar Maastricht zal dan altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben. (Ja, ik weet dat dit heel cheesy klinkt, maar het is gewoon zo. Teiltje, anyone?).

Words

"Je studiefinanciering wordt overgemaakt op vrijdag 22 november."

(Overigens ben ik het ook heel erg eens met de woorden van Femke, die 'Bevestiging van uw bestelling." antwoordde bij dit punt. De combinatie van deze twee zinnen is eigenlijk perfectie.)

A photo

Lachen met Zusje D en Zus S, een van mijn andere grote hobby's.

A memory

Mag ik een klein beetje vals spelen en hier nog een keer een quote ingooien? Ja? Fijn. Ik moest hierbij namelijk denken aan een quote van Jan Wolkers:

“De eeuwigheid is het ogenblik waarvan je zegt, dat zal ik nooit vergeten.”

Zoooo mooi.

Maar goed, een herinnering waar ik dankbaar voor ben. Ik kan eigenlijk niet kiezen uit alle fijne herinneringen, voornamelijk aan vakanties (herfstvakanties met de hele familie naar Centerparcs, in de vijfde met school naar Rome, met mijn zussen naar Parijs, enz.). Aangezien ik hier niet uit kan kiezen, ga ik voor een ander speciaal moment. Het was een paar maanden geleden en ik was op de afscheidsborrel van een collega. Ik heb deze avond zo hard moeten lachen met een andere collega - laten we hem even Clyde noemen - om een niet nader te noemen voorval, dat ik deze avond voor altijd wil onthouden. Clyde, ik weet niet of je dit leest, maar ik moet nu dus nog steeds lachen als ik eraan denk.

An opportunity

Vanaf eind januari ga ik afstuderen. Ik heb de leukste afstudeeropdracht bij het leukste afstudeerbedrijf gevonden (mits school het goedkeurt, maar daar ga ik voor het gemak maar even van uit). Hier ben ik echt dankbaar voor. En ik heb er zo veel zin in! Is het al januari?

Ps. Ik weet nooit wie ik moet taggen, dus dat doe ik dan maar niet. Maar voel je vooral vrij om deze tag over te nemen, als je daar zin in hebt!